Sabah gözünü açtığında, sosyal medyada, işte, sokakta… Herkes birbirinin kopyası gibi. Saç stilleri, konuşma tarzları, giyim, hatta bakışlar bile birbirinin aynısı. Erkek dediğin, ‘güzel görün’ baskısıyla, “Herkese ayak uydur, farklı olursan dışlanırsın” sesleriyle boğulmuş durumda. Ama gerçek şurada: Herkes gibi olmaya çalışan adam, en kolay harcanan adamdır.
Güçlü bir erkek önce kendine dürüst olur. Şunu sorar: ‘Ben ne istiyorum?’ Çünkü, toplumun dayattığı maskelerle yaşadığında, sabah aynaya baktığında tanımadığın bir yüzle karşılaşırsın. Kendi isteğine göre değil, başkalarının onayına göre hareket edersin. Ve sonra neden tatmin olamıyorum, neden hep bir şey eksik diye sorarsın.
Daima uyum sağlayan, çatışmadan kaçan, sınırlarını başkaları çekip düzenleyen erkek… Kız arkadaşının, patronunun, arkadaş çevresinin şekillendirdiği bir hayata sıkışır. Bir noktadan sonra ise; ya içten içe öfkelenir, ya da umutsuz bir kayıtsızlık içinde kaybolur. ‘Erkek gibi’ yaşamak, yalnızca kas gücüyle değil, karakter gücüyle olur.
Şimdi, etrafındaki örneklere bak: Popüler erkekler, en çok övgü alanlar, hep taviz veren, hep “iyi çocuk” rolünü oynayanlar mı? Yoksa bazen “yanlış” bulunsa da kendi çizgisinden şaşmayan, net adamlar mı? Dürüst ol; kadınlar, dostlar, hatta rakipler kimseyi memnun etmeye çalışanı değil, kendine sadık olanı hatırlar ve saygı duyar. Sıradanlığın nefes aldığı her yerde, özünü kaybetmiş adamlar çoğalır. Ne aşkta ne işte, kimseyi etkileyemezler.
Peki, neden herkes maceralı bir hayat ister gibi davranıp, sonra kalabalığa karışıyor? Çünkü farklı olmak cüret ister. Cesur adam, reddedilmeyi göze alır. Günümüz toplumunda ‘onaylanmak’ neredeyse bir bağımlılık. Sosyal medyadaki takipçi sayısı, onay gibi. Oysa gerçek adam, çok kişiye kendini sevdirmek için eğilip bükülmez. O kendinden taviz vermeyenin, bedel ödese de sağlam duran adamın yoludur.
Kardeşim, net ol. Onay almak için yaşama. Düşman edinmek için de değil. Ama dostlarını da, sevgilini de “sahte bir kimlikle” değil, olduğun gibi çek etrafına. Başarıdan bahsettiklerinde, genelde sistemi çözüp herkesi memnun etmeye çalışanlardan değil, risk alanlardan söz edilir. Çünkü maskülen duruş, iddiasızlık değildir. Kendi yolunu çizmek, gerektiğinde yalnız yürümeyi göze almaktır.
Modern erkek neden kilo verirken de, para kazanırken de, hatta sevgili bulurken bile kendini başkalarıyla yarıştırır? Çünkü öz değerini dışarıdan aldığı onaylarla ölçer. Oysa gerçek güç, aynada gördüğün adama duyduğun saygıdan gelir. Ve inanç, sadece başkasının “doğru” dediğini papağan gibi tekrarlayarak oluşmaz.
Belki senden bekleneni vermeyeceksin. Belki tarzın farklı olacak. Belki bazılarını kaybedeceksin. Ama kendini bulacaksın. Bu, herkes gibi yaşamaya çalışıp hiçbir kimlik oluşturamayan adamlara oranla, çok daha değerli bir yol. Maskülen duruş dediğimiz budur: Hazır cevap olman, fazla kaslı olman, göze çarpman değil; kararlı ve kendine sadık olman. Sevdiğin adamı, yani kendini, kaybetmemen.
Unutma, maskülen enerji ne kadın için şov, ne de erkek ortamında öne çıkma yarışıdır. Sen kendi kurallarına göre yaşarsan; çekim buradan doğar. İnsanlar çevrene toplanır, çünkü herkesin cesaret edemediği bir gücü taşımış olursun. Bazen reddedileceksin, bazen ‘garip’ bulunacaksın. Olsun. Azınlıkta kalmak, değerini bilmeyenler arasında yok olmandan iyidir.
Sonuç: Bugün ne kadar görünürsün, kaç kişi seni takdir eder diye hesap yapma. Bugün, aynada gördüğün adama ne kadar saygı duyuyorsun onu sor.
Çünkü kanka; herkes gibi olursan herkesten biri olursun. Ama kendin olursan, biricik ve unutulmaz kalırsın.
Bugün o adımı at. Kaybetmekten korkma; yolunu bulacaksın.
