Yalnızlık. Erkek için çoğu zaman seçim değil, görev gibidir. Kimseye dert anlatmamak, yük olmamak, sorununu göstermekten utanmak… Bunlar senin doğana kodlanmış gibi büyüyorsun. Çocukken düştün, «Ağlama oğlum, erkekler ağlamaz» dediler. Okulda derdini dile getirdin, «Zayıf mısın?» dediler. Yetişkin oldun, iş yerinde, ilişkide, ailede; sıkıntını paylaşmak neredeyse suç.
Ama burada bir problem var: Yalnız kalan adam, zamanla kendini de kaybediyor. Güçlü görünme çaban seni içeriden sessizce çürütmeye başlıyor. Çünkü dış dünyaya ne kadar az gösterirsen, kendi içinde o kadar çok biriktiriyorsun.
Modern dünyada maskülen olmak hâlâ sağlam durmak demek. Ama bu ‘sağlamlık’, duvar örmekle karıştırılıyor. Problem çözmeyi, sessizliğe gömmek; güçlü durmayı, suskunlukla eşleştirmek. Peki, gerçekten güçlü adam kimseye dert anlatmaz mı? Ya da asıl gücün, derdini paylaşamamaktan mı geliyor?
Sosyal medya, bize duygularını anlatan adamı ezik gibi gösteriyor. «Abi, dertleşen adam mı olur?» diye yazanlar çok. Ama altına gizlenmiş hakikat şu: Dert anlatmak, kadına da erkeğe de insan olduğunu hatırlatır. Samimiyetsiz bir yüz, her gün kahkaha atsa da içeride fırtına kopar. Dışarıya gülen adam, aynaya bakınca da aynı gücü göremiyorsa orada bir sıkıntı var demektir.
Duygusal açlık genç erkeklerde daha fazla. Özellikle 20’lerinde, kafanı karıştıran bir sürü mesele var: ekonomi, iş, kadınlar, aile. Sıkıştığını hissediyorsun ama anlatacak alan yok. Çünkü şöyle bir algı var: «Kendi sorununu kendin çöz, adam gibi!»
O yüzden çoğu adam, derdinin adını bile koyamaz. İçeride boşluk büyür, yalnızlık alışkanlığa döner. Etrafın kalabalık ama kimseye içini açamıyorsun. Çünkü açtığın anda, ya yargılanacaksın ya küçümseneceksin sanıyorsun. İnsan ne kadar kendine saklarsa, o kadar taşmaya başlar. Bastırılan duygu; öfke, kaygı, hatta bedensel hastalık olarak geri döner.
Bak, güçlü olmak başka; kopmak başka. Duygusunu gösteremeyen adam, zamanla soğur. Empati yeteneği azalır. Çünkü enerji sürekli içeride, sürekli baskı altında. Bir kadınla ilişkiyi de, arkadaşlıkları da bu yüzden yüzeysel yaşamaya başlarsın. Aynı sofrada oturur, aynı konuları konuşur ama hiçbir zaman ‘gerçekten anlaşıldım’ demezsin. Sesini kısmak, maskülen olmak değildir. Duygunun esiri olmamak tamam, ama duygusuz olmak da başka bir uçurum.
Bugünün dünyasında erkek, iki arada kalıyor: Ya her şeyden bahseden, hassas, sürekli açan birine dönüşüyorsun; ya da duvar örüp, buz gibi bir yalnızlık yaratıyorsun. Halbuki yol ortada. Ne sürekli açılacaksın ne tamamen kapanacaksın. Maske takmadan, ama sınırla konuşmayı öğreneceksin.
Kime dert anlatırsın? Herkese değil, seçilmiş birkaç dostuna. Duygularını paylaşmak zayıflık değil, bilinçtir. Çünkü erkek adam bilir ki, kimseye derdini göstermek zorunda değilsin ama içsel yükünü paylaşmazsan, altından kalkamazsın.
Psikolojide buna ‘duygusal dayanıklılık’ denir. Ama dayanıklılık, hiç yıkılmamak değil; yıkılınca tekrar kalkmayı bilmek. Sessizce taşımak bazen zaruri ama her şeyi susturmak seni değil, egonu güçlü tutar. Gerçekten maskülen adam, yükünü tanır. Dışarıya fazlasını göstermez ama gerektiğinde paylaşmasını da bilir.
Zamanla şunu fark edeceksin; dert anlatacak kimsen yoksa, kendini anlatabileceğin bir alan yarat. Spor, yazı, meditasyon… Duygunun çıkış noktası olmalı. Eğer yoksa, bir terapist bile tercih edebilirsin, bunda ayıp yok. Kendini özgürce ifade edebildiğin her alan, seni yalnızlıktan güçlü çıkartır.
En büyük yalan şudur: «Kimseye ihtiyacım yok.» Herkesin var. Çünkü adam olmak, yalnız olmak değil; kendini tanımak, iletişimi ustaca kurmak. Yalnızlıkta boğulmak değil, gerektiğinde kendini masaya koymak gerçek gücün göstergesidir.
Sonuç olarak: Yalnızlığı yüceltme. Maskülenlik, sadece sessizlikte değil, paylaşımda da var. Dert anlatmak, seni küçültmez. Tam tersine, yorulmadan devam etmeni sağlar. Güçlü adam biliyor ki: Sırtındaki yük ağırsa, paylaşmadan yürümek yıkar. Bugün, derdini duvarla paylaşmak yerine, güvendiğin dostuna anlatmayı dene.
Unutma: Yalnızlığı seçmek erdem olabilir ama her zaman çözüm değildir. Güçlü adam, içini paylaşmayı da vazgeçmeyecek kadar cesurdur.
